*اشعار آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی در رثای حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام*

تا نگشتی قبول حضرت حق

کی شدی عاشق لقای حسین

چون که او گشت فدای حضرت حق

شد جهان جملگی فدای حسین

جان هر کس که مرده شد در دهر

می شود زنده از نوای حسین

گر که هستی رضای حق طالب

رو طلب کن ز جان رضای حسین

گر که خواهی رهی تو از آتش

کسب کن در جهان ولای حسین

گر که داری ولای او در دل

رو بپاکن تو عزای حسین

هر که شد کشته غمش به یقین

می شود زنده از ولای حسین

گر که خواهی طلب کنی جانان

رو ببین آیت لقای حسین

نور حق را که شد عیان به جهان

یافتم من از سرای حسین

راه دور وصال کوته شد

تا برافراشت در جهان لوای حسین

گر چه تار است راه حق از ظلم

می شود روشن از صفای حسین

دولت حق چو می شود ظاهر

می شود ختم در زمین عزای حسین

جمع گردد لوای باطل ها

نصب گردد فقط لوای حسین

مهدیا لطف کن ز جا برخیز

کن طلب خون حق برای حسین

هست امیدم که من شوم یارت

زین طلب در جهان برای حسین

بار الها بده تو توفیقم

تا روم سوی کربلای حسین

مدتی بوده ام مقیم درگاهش

تنگ گشته دل از برای حسین

مر حمت کن تو باز روزی کن

روضه پاک و دلربای حسین

منتی بعد از آن بنه بر دل

منشرح کن دل از برای حسین

تاکه یابم تو را به خانه او

صاف گردد دل از صفای حسین

روز اول چو او شدی یارم

تا ابد جان شود فدای حسین

بار الها تو ختم کن آمال

کام دل ده تو از برای حسین

خانه دل، تو خانه ات گردان

کن نشیمن در او برای حسین

تا که گردم از دوستان رهت

آرزویم شود رضای حسین

چون که گفتی وسیلتی جوئید
نیست ما را بجز ولای حسین

---------------------------------------------------------

استاد معظم درباره این ابیات می فرمایند: هنگام برخاستن برای نماز صبح این اشعار بالبداهه بر لسان جاری شد بلکه جریان آن ادامه داشت. حقیر مختصر آن را یادداشت نمودم.

مطالب مرتبط:اشعار آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی در ابراز ارادت خدمت مولی الموحدین امیرالمومنین مولا علی علیه السلام