بیانات استاد:اعتماد به هادی بودن خداوند متعال

مردمى که مى خواهند در راه خدا قدم بگذارند، اى کاش نصف آن مقدار که از گمراه کردن شیطان مى ترسند، به حفظ و هدایت خداى متعال وثوق و اعتماد مى کردند. خداى متعال در قرآن شریف درباره ى شیطان مى فرماید:(إن کید الشّیطان کان ضعیفا)(7)
و در جاى دیگر مى فرماید:(إن عبادى لیس لک علیهم سلطان)(8)
پس چه طور ممکن است بنده ى خاکى ضعیف، او را قصد کند و خداى دانا و قادر و کریم، بنده اش را به خود راه نداده، او را رها کند تا گرفتار سگ هاى اطراف خانه اش شود؟!
هر گاه یک مرد چادرنشین صحرایى متوجه شود کسى به دیدن او مى آید یا با او کارى دارد، فورا سگ پاسبان خانه ى خود را در بند مى کند یا پاى خود را روى گردن سگ مى گذارد تا شخص غریب به سلامت بر او وارد شود و گزندى به او نرسد، آن وقت خداى خبیر قادر و کریم رئوف، واردین بر خود و قاصدین جنابش را حفظ نمى کند؟! و آیا قدرت شیطان در جنب قدرت او - جلت عظمته - بیشتر از قدرت آن سگ است نسبت به مرد صحرانشین؟! و یا اینکه علمش به مقاصد عباد احاطه ندارد و از حال آنها بى خبر است؟!
بلى، این دو سگ، سگ مرد صحرا نشین و سگ خدا یعنى ابلیس لعین، هردو پاره کننده اند، ولى نه هر واردى را، بلکه آن کسى را که به قصد دزدى و یا به جهت مقاصد غیر مرضى خدا حرکت نماید.
پس اول نیت را در قصد کردن جنابش خالص کن و بعد بگو: صاحب خانه! سگ خود را بگیر که من مى خواهم بنا به خواسته ى جنابت که فرموده اى: (و ما خلقت الجن و الانس الاّ لیعبدون) (9) به فرمانت سر بسپارم. بگو و بخواه و زارى کن که او خود فرموده است: (ادعونى أستجب لکم) (10).
کتاب سفینه الصّادقین ، صفحات 41 و 42