مقاله: عرفان واهل بیت علیهم السلام

حجت الاسلام علی محمد برنا

در جهان هستی حقایقی نهفته شده، که ذهن کاوشگر انسان به طور دائم در مقام دستیابی به آن حقایق بوده است و این کاوشگری فراتر از ذهن و عقل ریشه در فطرت انسان دارد، با این حال در طلب اختیاری انسان در پویش ارادی او، خطراتی در کمین است که دفع آنها، ذکاوت و دانشی صحیح را می طلبد و پیروی راهنمایان و راهبران زبدهای که خود این راه را طی کرده اند و صحت وصول آنها به مقصد نیز از ناحیه خداوند متعال تایید شده شرط  این راه است.
      قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن    ظلمات است بترس از خطر گمراهی[1]
به این جهت نقش اصلی ائمه (علیهم السلام) در هدایت فکری و عملی سلوک الی الله، معلوم می­شود. امام علی (ع) فرمود: ای مردم چرا سرگردانید، در حالی که عترت پیامبر در میان شماست. آنها زمامداران حق و به یقین پیشوایان راستی و راست گویانند. پس باید در بهترین منازل قرآن جایشان دهید و همانند تشنگانی که به سوی آب شتابانند به سویشان هجوم ببرید. 
در این مقاله نویسنده سعی دارد برخی از نقطه نظرهای معرفتی و سلوکی مطرح شده در بیان ائمه هدی (علیهم السلام) روشن شود.

دریافت متن کامل مقاله عرفان واهل بیت علیهم السلام